Την Καθαρά Δευτέρα, μετά τη λαγάνα και τη φασολάδα, κατεβήκαμε για μια βόλτα μέχρι τις καλύβες του Λουδία. Στο δρόμο παράλληλα με το ανάχωμα του Αξιού συναντήσαμε και τα άλογα. Είναι πάντα εκεί, στην ίδια θέση. Και φάινεται ότι πια έχουν εξοικοιωθεί κάπως περισσότερο με την παρουσία των ανθρώπων, καθώς είναι δυνατόν κανείς να τα πλησιάσει περισσότερο, πριν αρχίσουν να τρέχουν μακριά.

Το κοπάδι είχε περίπου τριάντα άλογα, μεταξύ αυτών και ένα μαύρο πουλαράκι, που οι γονείς φρόντιζαν να το προστατεύουν κυκλώνοντάς το.

Ο «μπαμπάς» πρέπει να ήταν και ο αρχηγός του κοπαδιού, καθώς ήταν αυτός που ανέλαβε να μας κάνει φανερό ορθώνοντας το ανάστημά του, και με προειδοποιητικά χλιμιντρίσματα, ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε πιο κοντά! Αρκετή ώρα κάθονταν και μας κοιτούσαν διερευνώντας τις προθέσεις μας. Στο τέλος απλά προτίμησαν να... φύγουν.